ساختن رنگ آبی در طبیعت بسیار دشوار است. توناژ‌های مختلف رنگ آبی خاصیت قلیایی دارند و متابولیسم و یا سوخت و ساز بدن اغلب گیاهان و جانوران کره زمین تا حدودی خاصیت اسیدی دارند. در اندک گیاهانی هم که گل‌های آبی رنگ می‌دهند، این رنگدانه تنها در گلبرگ‌ها به چشم می‌خورد و در خاک‌های اسیدی و زمان‌های مختلف سال این رنگ به ارغوانی و یا صورتی تغییر پیدا می‌کند. برای نمونه، در برخی کشورها میوه خاصی به نام Blueberry (قره‌قاط) کشت می‌شود که در ظاهر آبی رنگ است اما در حقیقت ارغوانی و یا نیلی است هرچند پوشش سفید رنگ و پودری شکل روی میوه باعث می‌شود که آبی به نظر بیاید. همان‌طور که در ابتدای متن نیز گفته شد، حیوان آبی رنگ هم وجود ندارد و چنانچه با این حیوان آبی رنگ در طبیعت برخورد کردید بدانید که علت پولک‌ها و یا فلس‌های روی بدن آن جانور است که نور را به قسمت‌های آبی طیف نور پراکنده می‌کند. به خاطر اینکه رنگ آبی در طبیعت بسیار نادر است، غذاهایی که به این رنگ هستند نیز در نظر انسان بدمزه و نامطبوع جلوه می‌کنند و در مقابل میوه‌های قرمز، خوش‌مزه و اشتها آور جلوه می‌نمایند.
